Parmentier Luxe Modeontwerper

Het genot van kwaliteit en schoonheid sinds 1962 in pels, omgekeerd lam, leder & daim, kasjmier, luxe regenjassen

Het huis Parmentier
Vakmanschap – Ontwerper

Aretha Franklin, de wereldster die pels droeg met grandeur

Aretha Franklin, de wereldster die pels droeg met grandeur

Aretha Franklin was geen mode-trendsetter of een stijlicoon. Ze was een vrijgevochten zwarte vrouw, racistisch trots, met een "ik-draag-wat-ik-wil-mentaliteit" die vaak optrad gehuld in één van haar vele prachtige pelsjassen.

Toen ze zong "You Make Me Feel Like A Natural Woman" in het Kennedy Center in 2015 voor o.a. toenmalig president Barak Obama  (zie video onderaan), liep ze op het podium in haar cacao-gekleurde kanten avondjurk en lange pelsjas in sabelbont. Ze zat aan de piano en begon te zingen. En toen ze het crescendo van het lied bereikte, stond ze op, trok haar pelsjas uit en liet deze op een glamoureuze manier op de grond glijden. En ze zong over hoe ze zich voelde als ' a woman, a woman, a woman'.

Voor Aretha Franklin was bont niet zomaar een kostuum dat werd gedragen voor een dramatisch effect. Nou ja, niet alleen. Zij was een vrouw die kleding en pels gebruikte om haar publieke persona te definiëren, haar zelfvertrouwen te versterken en aan de wereld aan te kondigen dat ze zeker was van zichzelf. Ze droeg haar bontjassen tijdens haar optredens met trots, met plezier en met de grandeur van een wereldster.

Franklin prikkelde haar publiek door te suggereren dat haar stijlkeuzes wellicht beter geschikt waren geweest voor een slankere vrouw, een jongere vrouw, een andere vrouw.  Maar zij was de originele plus-size provocateur. Ze deed graag ‘contrair’. Toen ze in de media door één of andere modeblogger openlijk werd geadviseerd dat paars niet haar kleur was, dat paars in feite de enige kleur was die haar niet vleide, deed  ze haar volgende openbare optreden in glitterend paars. Zij vond dat niemand  haar moest vertellen wat te dragen. 

Ik zal het glorieuze beeld missen van Aretha Franklin die in haar prachtige bontjassen optrad en hoe ze die, telkens opnieuw, op de grond liet glijden tijdens haar optredens. Gelukkig hebben we haar muziek nog en telkens wanneer haar stem crescendo gaat zie ik dat beeld weer voor mijn ogen, van die sterke vrouw die haar pelsjas op een glamoureuze manier van zich laat glijden. Wat een grande dame!